Δυσκολεύομαι να θυμηθώ πως γνωριστήκαμε, ποιές οι πρώτες λέξεις που ανταλλάξαμε...δεν έχει σημασία. Σημασία έχει αυτή η απροσδόκητη χαρά που νιώθω όταν τυχαία ανταμώνουμε.
Ήρεμος και γαλήνιος, χαμηλών τόνων, όχι εκδηλωτικός, μετριόφρων και ιδιαίτερα σκεπτόμενος με ενεργή και στοχευμένη δράση σε σελίδες κοινωνικής δικτύωσης, οι πρώτες πτυχές του χαρακτήρα του.Όταν μιλά ή όταν γράφει, υπάρχει λόγος, όπως λόγος υπάρχει και κάθε φορά που ξεκινά να τρέχει. Η μεγάλη προπονητική του ηλικία, οι αξιόλογες επιδόσεις και διακρίσεις του παρελθόντος, τον οδήγησαν σε τάσεις αυτοπροσδιορισμού σήμερα, ένδειξη απέραντης αγάπης για το τρέξιμο.
Για την μεγάλη και "ιδιαίτερη" δρομική οικογένεια ο Γιώργος είναι Σπαρταθλητής ή δρομέας υπεραποστάσεων. Όμως για μένα είναι ένα σύγχρονος ημεροδρόμος. Η χλαμύδα έχει δώσει τη θέση της στα ιδιαίτερα άνετα τεχνικά μπλουζάκια, σορτς και συμπιεστικά ρούχα. Τα σανδάλια αντικαταστάθηκαν από αθλητικά παπούτσια που τον κάνουν να τρέχει στα μαλακά για εκατοντάδες χιλιόμετρα. Το νερό της πηγής και του ποταμού έχει δώσει τη θέση του στα ισοτονικά και υπερτονικά ποτά με ειδικά εμπλουτισμένα στοιχεία και ειδικά διαμορφωμένο ΡΗ για την άμεση και πληρέστερη ικανοποίηση της δίψας του...η εξέλιξη.
Η προετοιμασία του μάλλον ατελείωτη, ένα ταξίδι μακρινό κι αθέατο σε διαδρομές που όλο και περισσότερο τον απομακρύνουν απ΄το σώμα και την ύλη καθώς τα φώτα της πόλης τον συντροφεύουν μέχρι τα χαράματα, σαν το φως της μέρας τον συναντήσει και του θυμίσει…ότι έχει κι άλλο…
Το ξέρει καλά, μόνο έτσι χαλιναγωγεί και σμιλεύει το σώμα...το πνεύμα.
Αφοπλιστική η απάντηση του όταν τον ρώτησα ποιά ήταν η κύρια βάση της προπόνησης του: "Μαθαίνω να κρατώ όρθιο και ξύπνιο το σώμα μου όσο το δυνατόν περισσότερο...τρέχοντας".
Κατάλαβα ότι η προετοιμασία στηρίζεται στη πολύχρονη δρομική του εμπειρία που του ενεργοποιεί την ικανότητα ν' "ακούει" το σώμα του. Το πηγαία διαμορφωμένο ένστικτό του, τον προετοιμάζει το πως και πόσο θα το "ταΐσει"... Κάπου εδώ σταματά να λαμβάνει χώρα η προπονητική και η εργοφυσιολογία. Οι φυσιολογικές παράμετροι δίνουν τη σκυτάλη στο όραμα, την έμπνευση, στο ραντεβού με την ιστορία… στο μήνυμα...ο λόγος που κάνει το Γιώργο να τρέχει...να τρέχει μακριά.
Σε λίγες μέρες κάτω απ' τον Ιερό Βράχο, το ραντεβού με την ιστορία πλησιάζει ξημερώματα Παρασκευής. Με γνώριμο τρόπο για άλλη μια φορά θα προκαλέσει την ύλη, το σώμα που με ευλάβεια προετοιμάζει, να διανύσει 246 χιλιόμετρα με προορισμό τη Σπάρτη.
Το μήνυμα που μεταφέρει πρέπει να φτάσει "ζωντανό" και αναλλοίωτο χωρίς σημάδια φθοράς σαν κι αυτά που θα ‘χουν σημαδέψει το κορμί του. Σ΄ ένα παράτολμο-για μένα- εγχείρημα που για άλλους λέγεται άθλος θα έχει την ομάδα υποστήριξης του, που θα του παρέχει ότι χρειάζεται στους προκαθορισμένους σταθμούς. Όμως θα υπάρξουν στιγμές, πολλές στιγμές, στη δοκιμασία των 36 ωρών, που τα μάτια θα κλείνουν, το σώμα λυγάει, ο χρόνος παγώνει και παιχνίδια φυγής γιγαντώνονται στη σκέψη του, συνθήκη που πρέπει να νικήσει… να προσπεράσει.
Τις δύσκολες εκείνες στιγμές, όλοι εμείς οι δρομείς που διαβάζουμε τούτες εδώ τις γραμμές μπορούμε να του δώσουμε, μεθοδικά και στοχευμένα λίγο απ’ την παρέα μας… λίγο απ΄ τη δύναμη μας! Με οδηγό τη σκέψη και το πνεύμα μας σ΄ αυτόν, αλλά και σε όλους τους συμμετέχοντες, θα καταφέρουμε να είμαστε η παρέα του το μεσημέρι στη ζεστή άσφαλτο της Αρχαίας Κορίνθου, θα τον κρατήσουμε ξύπνιο τη νύχτα στο κακοτράχαλο Αρτεμίσιο,θα τρέχουμε μαζί του στο πιο δύσκολο και βασανιστικό ξημέρωμα του Σαββάτου
…γιατί το μήνυμα πρέπει να φτάσει.
Ένα παιχνίδι έμπνευσης στο ραντεβού με την ιστορία…
myrunner.gr